O


Gidişi de gelişi gibi Do!

O bir akşam vakti
Saati geldiğinde henüz çok gençti
Hep isteyip de hiç yapamadıkları için
Zaman bulduğunda ise sabaha
Artık çok geçti....

O, kollarından tuttu onu
Ve kendine çekti yavaşça
Ruhunu kalbiyle aldı
Ruhundan üfledi usulca

Ayakları kesildi yerden
Yerle birken yüreği
Dudakları ezildi kederden
Ah, sevdalı aşk kelebeği

Yeni bir hayat aldı
Herşey geçmişte kaldı birden
Yüklendi kanadına mücevheri
Uçtu gitti bu şehirden...

Bütün ihtişamıyla beliren kim?
Ben muhteşemliğiyle deliyim
Gözlerinde gördüğüm şeyi
Anlatmam mümkün mü ki?

Bu kördüğüm bilmeceyi
Çözerdi de isteseydi O!

Sevgisi de nefreti gibi Do!
Sevdası da cezası gibi Do!


Özgen ALTUNBULAK